Het examen
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
18 Juli 2012 | Nederland, Helden
Het is alweer even geleden dat ik me gemeld heb en ik weet dat vele van jullie benieuwd zijn hoe het vorige week is gegaan. Dus bij deze een klein verslagje.
Vorige week donderdag was het zover. De dag van het examen. Ik had maandag, dinsdag en woensdag nog volle dagen gestudeerd aangezien mijn lieve ouders onze kids bezig hielden die dagen. Ik kon met een goed gevoel vertrekken. Ik had/heb er genoeg voor gedaan. Of ik er klaar voor was? Dat is dan weer een andere vraag.
Ik had ’s woensdags toch nog maar besloten met de trein te gaan. Leek me toch wat relaxter dan zelf rijden. Aansluiting was wel niet geweldig maar ja. Moest om 8.00 uur in de trein zitten en was om 10.00 uur bij de bushalte in Nieuwegein. Van daaruit nog 15 minuten lopen maar dat was niet erg. Achteraf maar goed ook dat ik niet gereden heb want het was verschrikkelijk noodweer. Ook niet echt fijn om daar in te rijden en dan nog een examen te maken.
Bij aankomst moest ik me melden bij de balie. “Komt U voor een examen?” Ja om 11.00 uur.
Zij kijken op haar briefje; je naam staat er niet bij. Tuurlijk, gaan we weer. Ik uitgelegd wat voor examen het was. O ja dan moeten we een andere map er bij pakken want die examen worden niet zo vaak afgenomen. Uiteindelijk alles goed volgens het papier, getekend voor video opnames en mijn spullen opgeborgen in het kluisje want je mag niks mee nemen naar binnen. Ze moest eerst het programma opstarten en inloggen. Natuurlijk kreeg ze dat ook niet voor elkaar dus er moest iemand bij gehaald worden. Oké uiteindelijk mocht ik naar binnen en kon ik beginnen. Na de inleiding startte het examen. Het waren 165 vragen wat ik gelukkig vond meevallen want ik had op verschillende plekken gelezen dat het er 700 waren dus ik zat me al af te vragen hoe ik in godsnaam 700 vragen in 3 uur moest maken.
Nou dat was weer een opluchting. Zo gauw je het programma start beginnen je 180 minuten te tikken. (Ook erg fijn dat je zo’n knipperend klokje boven in beeld hebt staan).
Na 15 vragen schoot het beeld op wit scherm. Wat nu? Ik al een keer gezwaaid aangezien er camera’s boven de hokjes hangen en ze buiten een mooi video overzicht hebben maar na enkele minuten nog niemand gezien. Dan maar naar buiten. De dame achter de balie kijkt me al wat moeilijk aan. Dus ik geef aan dat mijn computer op wit scherm staat. Ze ging wel even mee kijken. “Heb ik nog nooit gehad mevrouw”. En nu? Ik denk dat we het beste de computer opnieuw kunnen opstarten. En mijn examen dan? Daarvan hopen we maar dat, dat terugkomt.
HOPEN?????? Het is dat het een examenruimte was anders had ik misschien toch wel iets gezegd. Afijn, de computer werd uitgezet en weer aan. Weer opnieuw inloggen etc. etc. en warempel kwam mijn examen terug bij vraag 15. Pffft….. Oké nu snel verder want er zijn inmiddels alweer 10 minuten verstreken. In eerste instantie dacht ik dat het wel te doen was. Maar er kwamen hoe langer hoe meer medicatie vragen waar ik toch echt veel bij moest gokken. Zou ook wel heel fijn zijn geweest als ik net de medicaties kreeg die ik geoefend had in de examens. Ook was ik tijdens het leren zo blij dat ik eindelijk alle formules van toediening, hoeveelheid, snelheid, druppeltijd van medicatie weer onder de knie had, krijg je er 1 vraag over. Grrrrrr.
Nou ja, gelukkig had ik genoeg tijd dus heb op mijn gemak gedaan. De vraag goed lezen en me ervan overtuigen dat ik weet wat er staat. Want ook al kan ik goed Engels soms word ik ook nog van mijn stoel geblazen. Uiteindelijk na 150 minuten was ik klaar. Aan het begin van het examen werd met gezegd dat ik moest eindigen door op een bepaalde knop te drukken. Natuurlijk verscheen die knop bij mij niet. Dus maar weer naar buiten om de dame achter de balie te halen die net iets te opgewekt vroeg of het allemaal gelukt was. Aangezien zij ook wederom niet wist wat er mis was maar weer iemand anders er bij gehaald. Na 5 minuten kwam hij weer terug van mijn computer en gaf aan ook geen knop te hebben gevonden maar gewoon op enter had gedrukt totdat het weg ging. Ja ja en is mijn examen nu doorgestuurd en geregistreerd dan? Je krijgt toch een uitslag? Ja pas over 2 weken maar dan is het een beetje te laat om te komen vertellen dat het niet goed is gegaan. Nou we zijn er eigenlijk wel zeker van dat het gelukt is. Nou dat hopen we dan maar.
En daar stopte tot nu toe mijn examen avontuur. Ik heb er zelf helaas geen goed genoeg gevoel over maar dit komt ook mede door de gokvragen. Als het goed is komt ergens volgende week het antwoord. Iedereen in ieder geval bedankt voor de kaarsjes, succes wensen en steun. Heeft me zeker geholpen (misschien niet in de uitslag maar wel mentaal)
Een speciale dank aan Simone, ze weet zelf wel waarom.
En nu laat ik het ook even los want over 2 dagen komt Cindy aan en kunnen we weer effe herenigd worden. Heerlijk. En we hebben er super zin in. Alleen maar fijne tijd samen doorbrengen. Hier hebben we lang op gewacht. En de rest?….. dat komt wel. Hoe en in welke vorm dat zien we wel.
Groetjes
Vorige week donderdag was het zover. De dag van het examen. Ik had maandag, dinsdag en woensdag nog volle dagen gestudeerd aangezien mijn lieve ouders onze kids bezig hielden die dagen. Ik kon met een goed gevoel vertrekken. Ik had/heb er genoeg voor gedaan. Of ik er klaar voor was? Dat is dan weer een andere vraag.
Ik had ’s woensdags toch nog maar besloten met de trein te gaan. Leek me toch wat relaxter dan zelf rijden. Aansluiting was wel niet geweldig maar ja. Moest om 8.00 uur in de trein zitten en was om 10.00 uur bij de bushalte in Nieuwegein. Van daaruit nog 15 minuten lopen maar dat was niet erg. Achteraf maar goed ook dat ik niet gereden heb want het was verschrikkelijk noodweer. Ook niet echt fijn om daar in te rijden en dan nog een examen te maken.
Bij aankomst moest ik me melden bij de balie. “Komt U voor een examen?” Ja om 11.00 uur.
Zij kijken op haar briefje; je naam staat er niet bij. Tuurlijk, gaan we weer. Ik uitgelegd wat voor examen het was. O ja dan moeten we een andere map er bij pakken want die examen worden niet zo vaak afgenomen. Uiteindelijk alles goed volgens het papier, getekend voor video opnames en mijn spullen opgeborgen in het kluisje want je mag niks mee nemen naar binnen. Ze moest eerst het programma opstarten en inloggen. Natuurlijk kreeg ze dat ook niet voor elkaar dus er moest iemand bij gehaald worden. Oké uiteindelijk mocht ik naar binnen en kon ik beginnen. Na de inleiding startte het examen. Het waren 165 vragen wat ik gelukkig vond meevallen want ik had op verschillende plekken gelezen dat het er 700 waren dus ik zat me al af te vragen hoe ik in godsnaam 700 vragen in 3 uur moest maken.
Nou dat was weer een opluchting. Zo gauw je het programma start beginnen je 180 minuten te tikken. (Ook erg fijn dat je zo’n knipperend klokje boven in beeld hebt staan).
Na 15 vragen schoot het beeld op wit scherm. Wat nu? Ik al een keer gezwaaid aangezien er camera’s boven de hokjes hangen en ze buiten een mooi video overzicht hebben maar na enkele minuten nog niemand gezien. Dan maar naar buiten. De dame achter de balie kijkt me al wat moeilijk aan. Dus ik geef aan dat mijn computer op wit scherm staat. Ze ging wel even mee kijken. “Heb ik nog nooit gehad mevrouw”. En nu? Ik denk dat we het beste de computer opnieuw kunnen opstarten. En mijn examen dan? Daarvan hopen we maar dat, dat terugkomt.
HOPEN?????? Het is dat het een examenruimte was anders had ik misschien toch wel iets gezegd. Afijn, de computer werd uitgezet en weer aan. Weer opnieuw inloggen etc. etc. en warempel kwam mijn examen terug bij vraag 15. Pffft….. Oké nu snel verder want er zijn inmiddels alweer 10 minuten verstreken. In eerste instantie dacht ik dat het wel te doen was. Maar er kwamen hoe langer hoe meer medicatie vragen waar ik toch echt veel bij moest gokken. Zou ook wel heel fijn zijn geweest als ik net de medicaties kreeg die ik geoefend had in de examens. Ook was ik tijdens het leren zo blij dat ik eindelijk alle formules van toediening, hoeveelheid, snelheid, druppeltijd van medicatie weer onder de knie had, krijg je er 1 vraag over. Grrrrrr.
Nou ja, gelukkig had ik genoeg tijd dus heb op mijn gemak gedaan. De vraag goed lezen en me ervan overtuigen dat ik weet wat er staat. Want ook al kan ik goed Engels soms word ik ook nog van mijn stoel geblazen. Uiteindelijk na 150 minuten was ik klaar. Aan het begin van het examen werd met gezegd dat ik moest eindigen door op een bepaalde knop te drukken. Natuurlijk verscheen die knop bij mij niet. Dus maar weer naar buiten om de dame achter de balie te halen die net iets te opgewekt vroeg of het allemaal gelukt was. Aangezien zij ook wederom niet wist wat er mis was maar weer iemand anders er bij gehaald. Na 5 minuten kwam hij weer terug van mijn computer en gaf aan ook geen knop te hebben gevonden maar gewoon op enter had gedrukt totdat het weg ging. Ja ja en is mijn examen nu doorgestuurd en geregistreerd dan? Je krijgt toch een uitslag? Ja pas over 2 weken maar dan is het een beetje te laat om te komen vertellen dat het niet goed is gegaan. Nou we zijn er eigenlijk wel zeker van dat het gelukt is. Nou dat hopen we dan maar.
En daar stopte tot nu toe mijn examen avontuur. Ik heb er zelf helaas geen goed genoeg gevoel over maar dit komt ook mede door de gokvragen. Als het goed is komt ergens volgende week het antwoord. Iedereen in ieder geval bedankt voor de kaarsjes, succes wensen en steun. Heeft me zeker geholpen (misschien niet in de uitslag maar wel mentaal)
Een speciale dank aan Simone, ze weet zelf wel waarom.
En nu laat ik het ook even los want over 2 dagen komt Cindy aan en kunnen we weer effe herenigd worden. Heerlijk. En we hebben er super zin in. Alleen maar fijne tijd samen doorbrengen. Hier hebben we lang op gewacht. En de rest?….. dat komt wel. Hoe en in welke vorm dat zien we wel.
Groetjes
-
18 Juli 2012 - 13:29
Moniek Bos Sillekens:
Hoi Wendy,
Allereerst sterkte met het wachten op de uitslag de komende tijd( komt me bekend voor om in spanning ergens op te wachten) en ik hoop dat het jullie bezoek van je lief niet beinvloed. Dat jullie samen kunnen genieten van de korte tijd die jullie hier samen hebben. Ik zal voor je duimen.
groetjes Moniek -
18 Juli 2012 - 21:49
Simone:
Hey Wendy! Geen dank hoor. Daar zijn vriendinnetjes voor ;D. Ik hoop dat de uitslag meevalt en we je eind september weer uit kunnen zwaaien. Nee...Eigenlijk niet!! Want ik vind het ook wel heel gezellig om je weer wat meer "live" te spreken maar goed. Dat wordt skypen dus! Jullie willen je geluk achterna en dat ligt nou eenmaal aan de andere kant van de grote plas. Ik hoop echt dat het je gelukt is om voldoende vragen goed te gokken ;p. Maar wat een gedoe weer met dat examen nu! Het houdt niet op wel?
Ik ga er van uit dat je dit pas morgen een keer leest en dan is het nog maar EEN nachtje slapen voor je Cindy weer kunt knoevelen. Of misschien ben je wel zo zenuwachtig dat je niet kunt slapen van de spanning die laatste nacht hihi.... Hoe dan ook. Heel veel plezier met z'n vieren de volgende week! luf&kisses! -
19 Juli 2012 - 19:33
Wiesje:
Wendy,ik hoop dat de uitslag meevalt.
Ik heb de hele dag een kaarsje laten branden,dan kan het bijna niet mis zijn.we hopen dat we je kunnen komen feliciteren.
Vergeet even alles en geniet de komende week met Cindy en de jongens.
Groetjes Wiesje -
20 Juli 2012 - 01:53
Charissa&nicole:
wow... heb even vlug vlug dit blog door gelezen... ik ben zeer jaloers...
Ik (nederlandse) en mijn fiance nicole(texas) beidde 26 yr zijn druk druk aan het rond zoeken op het internet om onze droom waar te maken en samen te kunnen zijn met onze vrienden en familie in texas... aangezien een same sex marriage niet word geacepteerd weten wij niet meer goed wat wij moeten doen om onze droom te volgen... vragen die wij hebben worden vaak beantwoord met * waarom nicole niet naar nederland halen* heel erg vervelend, aangezien ikzelf totaal niets heb om in nederland te blijven en wij beiden onze vrienden in texas hebben wil ik absoluut die kant op... maar zien door de bomen het bos niet meer, hoop op en neer geris elke keer voor tijdelijk om maar samen te kunnen zijn, maar het afscheid word steeds lastiger, nu ga ik in december waarschijnlijk voor 3 maanden (ben in staat om illegaal te verblijven aangezien het ons erg moeilijk word gemaakt) werkvisa`s lijkt ook onmogelijk aangezien ik geen bachelor opleiding heb gehad of andere specifieke diploma`s heb behaald... enige wat wij nu doen is hopen dat we op een dag weten wat wij moeten doen, er is zelfs al een huwelijk aangeboden door 1 van onze vrienden om mij via die weg dan maar daar heen te halen haha... mochten jullie nog enige opties weten of ons een zetje kunnen geven horen wij dat graag :((( charissa16@msn.com -
21 Juli 2012 - 14:15
Sandra:
Wat een gedoe allemaal weer. Het blijft toch allemaal maar vreemd lopen. Nu weer met je examen. Ik ga voor jullie hopen dat het ondanks de gokvragen het je toch is gelukt, Wendy. Geniet nu maar lekker van de tijd samen. Maak er een mooie week van, zodat jullie daarna weer de kracht hebben om tot oktober verder te kunnen. Hoop dat jullie dan voor altijd samen kunnen zijn in Amerika, waar jullie je geluk hebben gevonden.
-
26 Juli 2012 - 01:35
Dorothé:
We zijn weer thuis enik wacht op het moment dat ik je kan feliciteren!
Heb een fakkel gebrand de 12de dus het MOET GOED KOMEN !
Ik hoor het wel van je!
Liefs Dorothé
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
