Voorzichtig een stapje dichterbij

Eindelijk weer eens op de goede weg (althans zo voelt het). Afgelopen vrijdag mijn examen gehad op college. Wist wel dat het alleen maar was om je niveau te bepalen maar toch. Achteraf bleek er toch wel een bepaalde score aan vast te zitten. Om in te stromen qua lessen moest er een bepaald niveau bereikt worden. En gelukkig was de score was prima. Reading 90, Writing 94 en Algebra 88 dus meer dan goed genoeg qua niveau voor de opleiding. Toch fijn om te weten dat er nog wat hersens werken en dat het er nog in zit. Hopelijk is nu alles genoeg opgerakeld om mijn examen in November te halen :)
Gisteren zijn we terug geweest naar school om mijn F1 document op te halen. Dit is een officieel immigratie document waar in beschreven staat dat ik officeel ben aangenomen op school en dat ik op 14 januari begin met mijn opleiding en ik dan dus aanwezig moet zijn.
Met dit formulier moet ik naar de Amerikaanse ambassade om mijn studentenvisum te laten maken. Volgens school zou dat geen probleem op moeten leveren omdat ik dit document heb wat het belangrijkste is dat ze nodig hebben maar we juichen pas al we daadwerkelijk het visum hebben.
Helaas kon ik me nog niet inschrijven voor lessen (daar was het nog te vroeg voor) dus dat moet gebeuren als ik terugkom. We hopen nog steeds dat dit rond 15/16 december kan. Volgens school krijg je 30 dagen van te voren om te komen maar de ambassade is degene die het visum maakt dus we zullen zien. Het hilarische van het hele verhaal is dat qua inschrijfeisen mijn diploma (wat door de CGFNS is vertaald als Bachelor in Sience) niet wordt geaccepteerd voor de opleiding nursing. Ik begin dus in de pre-nursing opleiding (zgn vooropleiding). Wat eigenlijk min of meer de vakken zijn die in Nederland als eisen gesteld worden voor de verpleegkunde opleiding. Dus ik zal (denken we) gewoon weer aan de biologie, scheikunde, wiskunde en zo mogen. Iedereen lacht zich hier kapot dat ik met een carriere als verpleegkundige van 18 jaar niet meteen mag instromen in het nursing programma maar ach. Dan heb ik het misschien qua huiswerk ook niet zo druk hahaha. Als alles goed gaat zal ik niet zo lang daar zijn want het gesprek met mijn werkgever was positief. Hij was blij me weer te zien. Ook blij dat er in ieder geval een manier is gevonden om me alvast hier te krijgen en ze zullen er volledig aan mee werken om mijn werkvisum rond te krijgen. Nog niet helemaal duidelijk is welke functie het wordt omdat het pas voor volgend jaar is maar dat zien we dan wel. Er zijn genoeg mogelijkheden. Ze hebben een verpleeghuisvleugel, verstandelijk gehandicapten vleugel en een psychiatrie vleugel. Bij dit laatste zijn ze erg aan het uitbreiden (omdat daar de inkomsten liggen) dus grote kans dat het daar iets wordt. Waarschijnlijk (althans ze hopen hier toestemming voor te krijgen) komt er rond Juli 2013 een acute psychiatrie opname afdeling bij en dat creeert nieuwe banen dus dat zou goed uitkomen voor mij.
Dus zover klinkt en voelt alles positief maar we blijven voorzichtig in ons enthousiasme zoals ik al eerder schreef.
Nu komen de praktische zaken nog: Opvang zoeken voor Kyle. Gisteren hebben we het dagverblijf van school gezien. Vanmiddag gaan we nog naar een paar andere kijken. Want prijs is nl wel enigzins van belang. Kosten zijn ongeveer wel vergelijkbaar als in Nederland maar hier krijg je geen kinderopvangtoeslag van de belasting (wat we in NL wel kregen) dus lijkt het duurder. Daarbij is het lastig omdat nog niet duidelijk is hoeveel uren ik naar school moet dus lastig in te schatten hoeveel uren Kyle opgevangen moet worden. Ik moet vanwege mijn visum 12 credits houden wat min of meer gelijk staat aan fulltime school. Is fulltime school in mijn ogen iedere dag een uurtje of 5/6 naar school blijkt dat hier niet te zijn. Eric (neefje) zit op de universiteit en heeft een fulltime opleiding en gaat ongeveer 12-15 uur PER WEEK naar school. Daarlangs is er wel veel zelfstudie natuurlijk maar dat hopen we dat dit met mijn pre-nursing mee valt. Helaas zullen we dat pas allemaal in December weten.
Natuurlijk is de tijd veel te snel gegaan en hebben we nog maar 2,5 dag hier. Gelukkig heeft Cindy wel donderdag en vrijdag vrij dus kunnen we die nog samen doorbrengen. En dan... toch weer terug naar Nederland. Maar hopelijk dit keer maar voor 8 weken.