Schot in de zaak? - Reisverslag uit Waterloo, Verenigde Staten van Wendy Sillekens - WaarBenJij.nu Schot in de zaak? - Reisverslag uit Waterloo, Verenigde Staten van Wendy Sillekens - WaarBenJij.nu

Schot in de zaak?

Door: Wendy

Blijf op de hoogte en volg Wendy

22 April 2012 | Verenigde Staten, Waterloo

Nou eindelijk is er wat positiever nieuws te melden. Afgelopen week eindelijk te horen gekregen dat de CGFNS mijn document heeft goedgekeurd en afgesloten en dat ik mijn rapport krijg. Het is wel frappant want op dezelfde dag krijg ik van de ETS een berichtje dat ze uit naam van de senator NOGMAALS mijn engelse score hebben verstuurd naar de CGFNS. En ja hoor ineens kunnen ze hem wel ontvangen (en dat terwijl ik diezelfde ochtend nog gebeld had en ze geen scores binnen hadden). Toch gek dat als ze een fax van de senator hebben gehad het ineens makkelijk is om scores te ontvangen. Het irriteert ons enorm en we kunnen er erg kwaad om worden dat als je maar extra geld op tafel legt of een belangrijk iemand laat dreigen ineens alles kan. We willen gewoon alles netjes volgens de regels doen maar je bent bijna genoodzaakt extra hulp in te roepen anders houden ze je gewoon aan het lijntje. Ach ja laten we het maar vergeten en blij zijn dat we de resultaten binnen hebben. Echter….. ik bel dus mijn werkgever op om mijn visa formulieren op te halen zodat ik alles in orde kan maken en kan opsturen (aangezien de tijd begint te dringen) is hij nog niet klaar. AAAAHHHH houdt dit dan nooit op? Wat blijkt? Hij had alle formulieren klaar maar omdat ze me de nieuwe baan gaan geven moet alles aangepast worden. Omdat ik een visum via werkgever krijg moet alles ook verantwoord worden aan “department of labor”. Normaal betekent dit dat ze eerst alle gegevens daar naar toe moeten sturen en dan goedkeuring krijgen en daarna alles naar de immigratie service gestuurd kan worden. Echter omdat wij betalen voor een versnelde procedure mag alles meteen naar de immigratie service.
De gegevens die ze in moeten vullen voor department of labor zijn in principe om te bewijzen dat ze in Amerika niemand kunnen vinden voor deze baan en ze daarom mij willen. Echter omdat het een nieuwe functie is houden ze een “soort van” sollicitatieprocedure zodat ze deze gegevens kunnen invullen op de visa formulieren. Mijn werkgever hoopt dat morgen en dinsdag de gesprekken zijn en dat hij dan de laatste gegevens in kan vullen. Woensdagochtend moet ik contact opnemen of alles ingevuld is. Dan wordt het ook echt tijd om alles de deur uit te doen want anders zijn we te laat.
Ik hoop dus dat mijn werkgever alles op tijd klaar heeft en hij niet degene gaat worden die het proces ophoudt. Hopelijk komt er dus eindelijk schot in mijn visa komende week.
Wat betreft mijn examen. Ook heb ik afgelopen week bericht gehad van de “Iowa board of nursing” dat ze mijn papieren binnen hadden (eindelijk). De papieren worden altijd eerst gescreend en dan krijg je een aanvraagpakket thuis gestuurd. Dus dat zal komende week ook wel komen. Dan kan ik eindelijk ook mijn examen aanvragen en maken. Alhoewel ik daar nog niet echt naar uit kijk. Op advies van Cindy ben ik begonnen met het maken van examens. Bij mijn leerboek zit een CD rom met 5000 examenvragen. Volgens Cindy gebruiken ze niet zo heel vaak nieuwe examenvragen en door veel vragen te maken heb ik waarschijnlijk voordeel in het maken van het echte examen. Daarbij lijk ik ook meer te leren van de examen vragen dan van het doorspitten van het boek. Er zijn echter 5 hoofdgebieden waar de vragen over gesteld worden.
• Cognitive level (Theorie van het verpleegkundig proces)
• Client needs (Symptomen van ziektes + alle medicatievragen)
• Integrated proces (Uitvoering van het verpleegkundig proces, verpleegkundige zorg, communicatie en coachen)
• Content area (Specifieke gebieden in de zorg: basis, kind, volwassenen, psychiatrie, zwangerschap)
• Alternate item formats (Video, audio, meerdere antwoord vragen met name over ziekten)
Met name het stukje client needs en alternate item formats valt me zwaar omdat er zoveel engelse namen van ziekten en medicatie voorbij komen dat ik het allemaal niet uit elkaar kan houden. Daarbij heb ik me de laatste 17 jaar ook niet echt veel bezig gehouden met medicatie voor het hart, kanker of nierproblemen. Op deze vragen scoor ik dus ook stukken lager omdat ik daar veel meer moet gokken (wat niet goed is). Het streelt mijn ego dan ook wel dat ik enorm hoog scoor op cognitive level en integrated proces. Toch weer een bevestiging dat ik gemaakt ben voor dit werk.
Helaas komen de andere vragen ook voor in het echte examen en varieert het qua hoeveelheid. Voor mij zou het gunstig zijn als het er niet zoveel zouden zijn maar helaas heb ik daar geen invloed op. Ze geven aan dat je een score van 68% moet hebben om te slagen. Helaas blijf ik vaak hangen rond 65% - 66% dus ik maak me lichtelijk zorgen over mijn examen. Maar we blijven positief denken en ik ga enorm mijn best doen om dit te halen. Komende week heeft Cindy 4 dagen vrij (wat ook uitzonderlijk is want ze moet erg veel werken) dus kan ik me volledig storten op leren voor mijn examen. Ik probeer ook wel het een en ander te doen als Cindy aan het werk is maar met 2 kids werkt dan niet altijd. Gelukkig hebben we inmiddels ook wifi gekregen en kan ik ’s avonds ook in de andere kamer gaan zitten. De cd-rom is namelijk gekoppeld aan een internetprogramma dus ik moet online zijn om mijn examens te oefenen. Ik weet niet hoe snel het aanvraag proces gaat dus ik weet ook niet hoe snel ik mijn examen moet maken. Dus alle voorbereiding is belangrijk.
Maar als eerste is belangrijk om mijn visum te krijgen zodat ik hier kan blijven om mijn examen te maken. Want dat is het belangrijkste op dit moment.
Het ironische is dat we ons lange tijd geleden ook weer hebben ingeschreven voor de greencard loterij. Vanaf 1 mei kunnen we kijken of we hiervoor zijn uitgeloot. Je zult zien dat, nu we door dit proces van inmiddels duizenden dollars zijn gegaan we de loterij winnen en een gratis green card krijgen. En weet je wat? Hoe zuur het ook is; we zouden er nog blij mee zijn ook. Zolang we maar mogen blijven maakt het niet uit met welke geen card het is. Want dat is het positieve in dit hele verhaal: we zijn uitermate gelukkig hier en voelen ons erg op onze plek en ook zeker erg thuis hier. Ondanks alle obstakels die we hebben moeten nemen en (misschien) nog moeten nemen zijn we erg blij dat we deze beslissing hebben genomen. En we zijn er nog steeds van overtuigd dat alles uiteindelijk gaat lukken. Alles komt goed……ooit.
Vorige week zijn we trouwens nog naar de school geweest om Nate in te schrijven voor het nieuwe schooljaar. Het was echt super om te zien hoe blij hij was dat we naar school gingen en hoe geïnteresseerd hij alles in zich opnam. Na een introductie verhaaltje mochten de kinderen met de juffrouw mee om naar het lokaal te gaan en daar bezig gehouden te worden. In de tussentijd werden wij verder ingelicht. Het voelde als een prettige school. Het klinkt misschien ouderwets maar er was echt wel sprake van discipline in de school en er wordt veel aandacht besteed aan normen, waarden en respect hebben voor elkaar en de ander helpen. Nate was zo enthousiast toen we hem in de klas gingen ophalen. Hij vond het zo cool dat de juffrouw in Amerika (Engels) een verhaaltje had verteld. Hij wilde dan ook erg graag meteen beginnen maar helaas. Moet nog wachten tot half augustus voordat het echt begint. In de tussentijd een tas met spullen mee naar huis gekregen om gedurende de zomer al van alles te oefenen met je kind. O ja er worden ook echt wel verwachtingen naar ouders uitgesproken en een zekere betrokkenheid wordt verwacht. Al met al een erg positieve ervaring. En Nate valt nog niet eens zo buiten de boot. Ze hebben 14 nationaliteiten op school aanwezig. Denk niet dat er iemand uit Nederland is dus zeer binnenkort zal dit aangepast worden naar 15 denk ik. Het enige waar Nate teleurgesteld over was, is dat hij niet met de schoolbus naar school mag aangezien we maar 2 straten verwijderd van school wonen. Maar ook daar niet om getreurd want ze gaan regelmatig op “field trip” en ja hoor dan gaan we met de gele schoolbus.
Vorig weekend hebben we hem mega gelukkig kunnen maken met een bezoekje aan de brandweerkazerne. Hij had het al zo vaak gevraagd om te gaan kijken dat we gewoon zijn vragen of hij een keer binnen mag kijken. En natuurlijk kreeg hij een volledige rondleiding. Ik geloof niet dat we hem gelukkiger konden maken die dag. Super om te zien. Hij wil nu zeker brandweerman worden (tot dat hij zijn politiepak,dokterpak of kookschort ziet).


  • 22 April 2012 - 18:02

    Ellis:

    Hey die Wendy en Cindy! Eeiiiiindelijk zeg! Nu hopen dat het allemaal snel gaat en je gewoon je visum krijgt!
    Goed te horen dat jullie nog steeds achter de beslissing staan

  • 22 April 2012 - 18:02

    Ellis:

    Hey die Wendy en Cindy! Eeiiiiindelijk zeg! Nu hopen dat het allemaal snel gaat en je gewoon je visum krijgt!
    Goed te horen dat jullie nog steeds achter de beslissing staan

  • 22 April 2012 - 18:03

    Ellis:

    Whaha oke ik klikte ff fout! Maarrrr ik wilde zeggen dat het zo fijn is dat jullie zo gelukkig zijn daar en dus echt de goede keus hebben gemaakt! Ik wens jullie nogmaals veel geluk en inderdaad, alles komt goed hoor! Al is het vandaag nog niet dan zeker morgen! Xx Ellis

  • 22 April 2012 - 19:50

    Dorothé:

    Ik ben blij voor jullie!!!!!!!!!

  • 22 April 2012 - 20:10

    Janneke:

    Hey hallo!!

    Super om te lezen dat jullie zo goed gaat!!
    wendy dat examen red je dat weet ik zeker!!! Je (jullie) hebt al zoveel hindernissen overwonnen dat deze er ook nog bij kan! Even je schouders er nog onder en oefenen!! Fijn dat er eindelijk schot in de zaak zit en hopelijk heeft je nieuwe werkgever alles op tijd klaar zodat je echt van start kan!
    Hoe bevalt het jullie en de jongens in het huis??
    Haha super dat Nate al naar school wil!

    Veel liefs uit Wolk!!


  • 22 April 2012 - 20:11

    Mendy:

    Beetje jammer inderdaad dat het weer geld moet kosten, maar zoals we het vd week via Skype er al over hadden..... Wendy met de kids terug naar Nederland wil je natuurlijk ook niet en kost ook veel geld. Hopelijk is er SNEL goed nieuw voor jullie... I cross my fingers !!! Tot snel weer via Skype, liefs uit Loon op Zand

  • 23 April 2012 - 06:26

    Cindy:

    Ha,
    Eindelik!! En alles kumt good... oeit!
    Ut is te zeen de t de jonges ut noa de zin hebbe. Dan is det vur uch auch mekkelikker!! Maak der get van en as we un kerske aan motte steake hure we det!

    Groete

  • 23 April 2012 - 07:03

    Steffie:

    Ben blij dat alles langzamerhand goed komt!!! En dat nate het zo leuk vind daar. Zie je ook op de foto's! Dikke kus aan de boys. Xxxx

  • 23 April 2012 - 13:31

    Yvette:

    Heel fijn dat het allemaal op begint te schieten, nou ja.. op zijn elfendertigst dan. Wel prettig als alles nu op tijd de deur uit is, na al die tijd zoveel moeite te hebben gedaan.
    Vervelend dat alles extra geld moet kosten of wel extra hulp, maar.. dat schijnt toch overal tegenwoordig te zijn. De kruiwagen, noemen we het maar.
    Heel fijn om te lezen dat de kids het ook zo naar hun zin hebben, dat Nate zo genoten heeft op school!
    Tsja, in de winter kan Cindy het misschien weer rustiger aandoen :) tot die tijd, succes dames en we lezen het wel weer een keer als jullie tijd hebben.
    liefs

  • 23 April 2012 - 14:12

    Trudy:

    Alle amerikaanse jongens willen toch brandweer worden!

  • 23 April 2012 - 20:49

    Sandra:

    Wendy en Cindy,
    Wat een gedoe allemaal. Het is wel fijn dat die papieren eindelijk o hun plek zijn. Nu maar hopen dat je nieuwe baas zijn papieren op tijd ingevuld heeft. ik zal voor je duimen. En dat examen, dat kun je ook. Goed oefenen!!! Als je het nu echt niet kunt onthouden, is er altijd nog het spiekbriefje van vroeger. Zag gisteren een film waar een meisje een kort rokje aanhad en daaronder spiekbriefjes op haar been geplakt met spuug. Kun je altijd nog proberen. Haha.
    Ik vind het echt super om te horen dat jullie je daar zo thuis voelen en dat iedereen er zijn plekje aan het vinden is.
    Nate straalt echt op de foto's. Wat is een kinderhand toch snel gevuld. Wat zullen jullie trots zijn op brandweerman Nate en zijn stoere broer Kyle.

    XXX en een dikke knuffel

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Waterloo

Wendy

Wendy, Cindy, Nate en Kyle in de USA. We willen onze avonturen (en uitdagingen) delen in onze reis op weg naar onze droom: wonen in Amerika.

Actief sinds 18 Sept. 2011
Verslag gelezen: 404
Totaal aantal bezoekers 45218

Voorgaande reizen:

16 Februari 2012 - 30 November -0001

Op weg naar Amerika

15 December 2012 - 30 November -0001

Wonen in Amerika

Landen bezocht: