Kijkje in universiteit leven - Reisverslag uit Waterloo, Verenigde Staten van Wendy Sillekens - WaarBenJij.nu Kijkje in universiteit leven - Reisverslag uit Waterloo, Verenigde Staten van Wendy Sillekens - WaarBenJij.nu

Kijkje in universiteit leven

Door: Wendy

Blijf op de hoogte en volg Wendy

20 Januari 2013 | Verenigde Staten, Waterloo

De eerste week op college is voorbij. Het was een interessant en druk weekje. Natuurlijk vanwege de nieuwigheid en het georganiseer er omheen maar toch, weer terug in de schoolbanken is ook wel effe wennen. Op dinsdag begonnen we met “Engels composition” wat niet meer inhoudt dan leren hoe je aan tekstverwerking doet (volgens de regels). Is wel te doen lijkt me alhoewel we ook 4 essays (bijna allemaal van 5 kantjes) mogen schrijven waar we een punt voor krijgen. Nog zoiets opmerkelijks; dat puntensysteem. Iedereen kent het gegeven dat ze hier van A naar D scoren met een A natuurlijk als hoogste. Je krijgt tijdens je eerste les van elk vak gewoon te horen welke procenten welke cijfers opleveren. Wil je een A hebben (wat dan toch het streven is van elke Amerikaanse student hahaha) moet je een score hebben van 93%- 100%. Je krijgt dan ook meteen te horen welke onderdelen welke procenten opleveren. Natuurlijk zijn de examens het grootste onderdeel van je punt maar je krijgt hier ook 10% voor aanwezigheid. Ik wist niet wat ik hoorde. Alleen al door iedere keer te komen krijg je 10% van je cijfer? Bijna ieder vak heeft online studeeronderdelen en door die te doen (ze worden nl automatisch gelinkt en afgevinkt bij de professor) krijg je ook weer 10%. Je zou toch zeggen dat het dan toch in ieder geval mogelijk is om voldoendes te scoren. Oh ja hetgeen me volledig achterover blies was dat je een bonus kunt verdienen. Als je netjes alles doet (zoals aangegeven door professor) krijg je 3% bonus. Waaahaaa moet niet gekker worden. Dus toch maar die voorbeeldige student gaan worden en in ieder geval de bonus krijgen in ieder vak hahaha. Na engels mocht ik door naar anatomie/fysiologie les (verdeeld in 2x per week 1,5 uur les en 1x per week 2 uur practicum). De professor viel meteen met de deur in huis en begon gelijk want zoals ze zei: we hebben geen tijd voor praatjes; er is genoeg stof te behappen in korte tijd. Oke dan. Meteen vliegen de anatomie termen je dan ook om de oren. Opletten dus. Scheelt ook wel dat het benodigde (verplichte) boek van $ 300 er nog niet is en je dus niet mee kunt kijken waar ze het over heeft. Ergens midden in de les begint er iets gruwelijk te piepen, waar iedereen van schrikt. De enige reactie die de lerares geeft is: Dammit, are you kidding me? Ik (lekker blue) heb geen idee waar ze het over heeft totdat ze zegt; oke we gaan allemaal naar het andere gebouw, ben blij dat het nu gebeurt en niet tijdens een examen. Oke kwartje valt. “Fire drill” oftewel het brandalarm is afgegaan en we mogen allemaal naar de auditorium wat eigenlijk gewoon een groot theater is (hier worden alle voorstellingen en vieringen van school gehouden). Onderweg naar het auditorium verbaas ik me er toch weer over hoe het een en ander er gekleed bij loopt. Geloof me op de universiteit is geen “dresscode”. Menig student (mn vrouwelijk geslacht) loopt in joggingbroek, jogabroek of legging; weet niet zo goed hoe is ze allemaal moet omschrijven. Ok nou zul je mij zowiezo niet snel in zo’n broek rond zien lopen maar al zou ik maatje 0 hebben zou ik volgens mij toch niet naar school komen in zo’n broek. Ik geloof zelfs dat ik iemand in een pyjama broek heb gezien. Oke na een vals alarm mochten we weer terug naar klas en gingen we verder waar we gebleven waren. De lerares gaf aan dat we veel zouden doen tijdens prakticum. We gaan mn een kat ontleden. “Serieus?” Oke dit wordt steeds interessanter. Ze konden helaas niet alles laten zien tijdens prakticum dus we mogen ook een aantal dingen met computeranimatie doen. Ik kom toch echt tot de conclusie dat ik al erg lang uit de schoolbanken weg ben. Ik heb nog gewoon les gehad met pen en papier en luisteren naar saaie preken van leraren die vooraan in een lokaal stonden. En je druk maken over de mobieltjes was toen nog niet want je was al blij dat je er uberhaupt een had. Nu krijg je te horen: het ding gaat uit en wordt het wel gebruikt krijg je na een waarschuwing 5% aftrek van je punt. Tuurlijk je kunt bonus verdienen maar je kunt ook punten verliezen dus.
Woensdag was mijn eerste keer Nursing Perspective les. Het is een 3 uur durende les (wat ik eigenlijk al veel te lang aan een stuk vind maar oke) die maar 1x per week gegeven wordt. We hebben een mannelijke professor die maar meteen met de deur in huis valt en pronkt met alles wat hij gedaan heeft. Hij is verpleegkundige (zo wat? ben ik ook) Hij heeft een BSN (bachelor) titel (kom maar op; heb ik ook) en hij heeft in de army, navy en marine gezeten (oke, oke jij wint). Hij is dan ook wel erg trots op zijn titels en alles wat hij gedaan heeft en laat dit ieder 5 minuten horen. Oke, respect voor alles wat je gedaan hebt maar ik word wel moe om hier iedere 5 minuten aan herinnerd te worden. In de tussentijd is het doel van de klas om je alles te leren wat je van geboorte tot dood tegenkomt. Veel theorie maar ook natuurlijk de verpleegkundige aspecten die daar bij komen kijken. En zoals hij zelf zegt is het een voordeel dat de les gegeven wordt door een verpleegkundige. Nou we zullen zien.
Donderdag was weer herhaling van vakken die ik al eerder in de week had gehad. Helaas kregen we donderdag in practicum les te horen dat de professor een vergissing had gemaakt met het vertellen dat we een kat mochten ontleden. Dat is pas in het 2e semester. He da’s nou weer jammer. We houden het dit semester alleen bij koeien-ogen en schapenhersenen zegt ze er droog achteraan. Hahahaha dat is al heel wat voor mij hoor denk ik. Ik heb in heel mijn studeercarriere nooit iets mogen ontleden dus beginnen met een oog is denk ik al prima. Vrijdag had ik alleen psychologie. Ongeveer 15 minuten voor ik moest vertrekken wilde ik nog even iets uitprinten vanaf mijn schoolaccount. Alles wordt hier nl online aangeleverd. Supersysteem. Zie ik dat ik een ongelezen email heb van de psychologie professor. No class today stond erin. Oke, da’s lekker. Aangezien dit mijn enige vak was had ik dus gewoon al weekend. Er is dus inmiddels een week school voorbij en moet ik zeggen dat het me niet tegenvalt. Ik zal mijn uren aan huiswerk/studie wel moeten benutten om bij te blijven dus dat komt misschien een beetje in de knoop met het studeren voor mijn 2 examens die ook gewoon gepland staan voor in Maart. Het is erg wenselijk dat ik een van de 2 haal aangezien met deze examens mijn werkvisum aangevraagd kan worden. En ook al lijkt school soms niet eens zo slecht om te zijn (ik krijg bijv. op 14 mei al zomervakantie tot 26 augustus) wil ik toch liever gewoon hier zijn op een werkvisum en weer gewoon 40 uur op de vloer staan (en dan te bedenken dat je daar maar 1 week vakantie per opgebouwd werkjaar krijgt tot een max. van 5). Ik blijf mezelf wel ervan overtuigen dat hetgeen ik op school allemaal leer me ook zal helpen in de test. Ben al een aantal termen/onderwerpen tegengekomen waarvan ik weet dat er vragen in het examen zijn dus hopelijk kan ik er mijn voordeel mee doen. Tijd zal het uitwijzen.

Met de jongens gaat het prima. Kyle doet het super op het dagverblijf en vindt het leuk om iedere dag te gaan. Nate vindt school ook geweldig en je merkt aan hem dat hij ook erg onder de indruk is van alle nieuwe/andere dingen die ze hier doen. Hij is al thuis gekomen met 2 “blue cards” waar hij helemaal trots op was. Het zijn kleine blauwe kaartjes die een soort van beloning zijn. Er staat op wat ze erg goed hebben gedaan. Dit kan varieren van goed luisteren, hard werken tot andere helpen etc. Ja, ja ik weet dat ze erg vroeg beginnen met het competatieve gedrag maar voor kinderen werkt het beloning voor goed gedrag nog steeds erg goed. Hij vindt het ook erg leuk dat ze opdrachten krijgen die ze thuis moeten uitvoeren. Soms is het alleen maar een boekje lezen maar afgelopen week kregen we de opdracht voor het “family project” van Januarie mee naar huis. Iedere maand (althans we denken dat het 1x per maand is) krijgen ze een opdracht die ze thuis met ouders moeten/mogen doen. Het idee erachter is dat je in deze drukke wereld tijd samen doorbrengt door iets samen te maken bla bla bla. Hoe dan ook we mochten een sneeuwpop maken met 3 papieren borden. Versieringen mogen alles zijn dus gisteren hebben we samen geknipt, geplakt, geverfd etc. voor zijn creatie. En hij is helemaal trots op het resultaat en kan niet wachten totdat hij het dinsdag mee naar school mag nemen (aangezien maandag Marin Luther King dag is hebben we lekker lang weekend).

En hier in huis begint het ook langzaam georganiseerd te verlopen. Het is een volgepland schema maar alles loopt tot nu toe op rolletjes. Dagen zijn lang maar om de een of andere reden voelt dat niet zo. Ik sta nog steeds om 4.30 uur op met Cindy (die zich helemaal achterover werkt om de bankrekening gevuld te krijgen/houden). Als zij vertrekt zorg ik dat de rest in huis klaar is en gepakt staat voor iedereen. Vanaf 6.30 moeten de kids eruit. Want de dagen dat ik om 9.00 uur in de les moet zitten, zitten we om 7.30 in de auto op weg naar het dagverblijf. Het dagverblijf is 20 minuten rijden dus op tijd weg. Aangezien Nate pas om 15.30 uur klaar is en we soms daarna pas Kyle op halen zijn er dagen dat je pas om 16.30 uur thuis bent. Boodschappen en koken komt ergens daarna nog. Boodschappen proberen we zo veel mogelijk op zaterdag te doen of na het eten. Hier is immers (bijna) alles 24 uur per dag open. Maar voor je het weet is het al 19.00 uur en dan zijn er nog niet een sportactiviteiten voor Nate. Want zodra het weer beter wordt zullen die er ook nog wel bij komen. Maar dat duurt nog even. Het weer is trouwens voor Iowa standaard erg mild. Oke er is een constante temperatuur van – 10C maar dat is te doen. Er is tot nog toe maar 1 keer sneeuw gevallen (die ligt dan ook gelijk 3 weken) en dat is opmerkelijk weinig. Ik moet zeggen dat ik het prima vindt. Ben niet zo’s sneeuw persoon alhoewel ik moet toegeven dat het er mooi erziet. Af en toe heb je nu een dag dat het boven 0 is (niet meer dan 4C) en je hebt gelijk het gevoel dat het voorjaar wordt. Iedereen loopt met een vest aan of met de jas open. Ik merk zowiezo dat mensen hier meer kou gewend zijn. Is het -5C (wat ik toch onder de noemer koud vind vallen) zijn er hier nog veel mensen die in een t-shirt korte mouw lopen. Nou die mensen kunnen dit weekend (en komende week) hun trui uit de kast pakken. Er komt een noordpool luchtstroom aan en die zorgt voor temperaturen (gedurende de dag) van -15C met een gevoelstemperatuur van -30C. Ik zeg: “Het is tijd voor voorjaar”.




  • 20 Januari 2013 - 16:38

    Steffie:

    Damm it! Are you kidding me?! Leuk!

  • 20 Januari 2013 - 22:06

    Marij:

    Jeetje, dat weer. Dat hebben wij nu ook hier. Ik vind het vreselijk, want het staat mijn revelatie gruwelijk in de weg. Bahbahbah.
    Hoop ook dat jij er je voordeel mee kunt doen nu je op de uni zit, zou wel super zijn.
    Ga morgen ook maar weer eens aan de studie anders vervaagt het allemaal.
    Liefs voor jullie allemaal. Ik ook van jullie.

  • 31 Januari 2013 - 10:02

    Miriam:

    Hoi wendy....gaaf verhaal ...ik wil meteen weer in de schoolbanken met jou plaats nemen...maarja ik kom te kort wat verplegen betreft...hihi kan alleen pleisters plakken...Maar ontleden van dieren ben ik wel voor te porren!!!!
    Het project miMakker is helemaal top wanneer ik meer foto's heb stuur ik ze door!!!!
    tot snel...miriam

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Waterloo

Wonen in Amerika

Onze avonturen terwijl we ons vestigen in Amerika

Recente Reisverslagen:

06 Juli 2015

Laatste update

29 Mei 2015

Update

23 Januari 2015

En toen was het 2015

12 November 2014

Onze sponsorpagina

05 November 2014

Weer wat leesvoer
Wendy

Wendy, Cindy, Nate en Kyle in de USA. We willen onze avonturen (en uitdagingen) delen in onze reis op weg naar onze droom: wonen in Amerika.

Actief sinds 18 Sept. 2011
Verslag gelezen: 221
Totaal aantal bezoekers 45258

Voorgaande reizen:

16 Februari 2012 - 30 November -0001

Op weg naar Amerika

15 December 2012 - 30 November -0001

Wonen in Amerika

Landen bezocht: