Echte leven is begonnen
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
14 Januari 2013 | Verenigde Staten, Waterloo
En zo zijn er al weer 4 weken om. Tijd vliegt en we zijn zo druk geweest dat ik niet eens tijd heb gezien om iets te schrijven. De eerste weken zijn we met name druk geweest met ons plekje te vinden en alles weer draaiende te krijgen hier. Cindy moest natuurlijk gewoon werken dus het waren lange dagen alleen met de kinderen vooral als je al vanaf 4.30 uur op bent. De jongens amuseerde zich prima met hun speelgoed en kwamen tijd te kort op een dag. Maar na 3 weken binnen spelen (het weer liet het niet echt toe om buiten te spelen) waren we allemaal toe aan verandering. De kids begonnen zich aan elkaar te irriteren en het feit dat we nergens naar toe konden voordat mommy thuis was maakte dat we klaar waren voor de volgende stap. Op maandag 7 januari was het zover. Nate mocht eindelijk naar zijn Lou Henry school. Hij heeft hier zo lang naar uitgekeken en zo vaak naar gevraagd. Dus hij kon ook niet wachten tot het tijd was om te gaan. We hadden de lerares al een paar dagen eerder ontmoet en ze was erg enthousiast dat Nate ook eindelijk er was dus het ijs was al gebroken. Super stoer ging hij dan ook de klas binnen op maandag (ik mocht nog wel meelopen maar kreeg al wel meteen te horen dat hij de volgende dag wel alleen naar binnen ging). Vooral het feit dat hij “warm” mag eten op school vindt hij geweldig. Maar tot nog toe vindt hij alles leuk op school. Heeft dan ook zijn draai gevonden en volgens de lerares heeft hij zich snel gewend en gaat het prima. Wel nog een beetje moe na een dag school maar dat is ook niet vreemd als je ineens dagen hebt van 8.30 uur tot 15.35 uur. Vanaf het moment dat Nate naar school ging kreeg ik ineens meer tijd. Vooral omdat hij hele dagen weg is en tussen de middag niet naar huis komt. Dus nog maar het een en ander opgeruimd, afgewerkt (nog snel het badkamerkastje geverfd wat nog op het verlanglijstje stond) en kleine klusjes gedaan voordat ik ook naar school moet. In de tussentijd hebben we dan toch ook maar besloten een 2e auto te kopen. We zaten er al wel aan te denken aangezien het slecht te doen is met Cindy die 2 banen heeft en ik die eerst de kids weg moet brengen en dan naar school moet. Gelukkig deed de gelegenheid zich voor dat een collega van Cindy een nieuwe auto wilde kopen en haar oude weg wilde doen. Die hebben we dan ook voor een vriendenprijs kunnen kopen. Dat geeft ineens veel meer vrijheid. Dus Kyle en ik zijn ook al op sjouw geweest. Nou ja, boodschappen doen en papierwerk ophalen op school enzo maar toch. Ik was al blij dat ik dat kon doen na 3 weken binnen zitten. Plus het geeft wat meer vrije tijd op het moment dat Cindy vrij is van werk. Vanaf vandaag is het leven dan echt begonnen. Om 11.00 uur begon mijn eerste les dus we konden de ochtend relaxed beginnen. Eerst Nate naar school, dan Kyle voor de 1ste keer naar kinderdagverblijf en dan ik naar school. Natuurlijk is het net vandaag weer -15C dus beide kinders de skibroek/snowboots aan voor de kou, jas, das, muts, handschoenen… poeh poeh ben nou al moe en we moeten nog vertrekken. Nate naar school gelopen; check… 1 kind klaar. Met Kyle in de auto op weg naar het dagverblijf. Toch maar Matilde (onze tomtom) in de auto aangesloten voor het geval ik verdwaal (je weet immers maar nooit). Maar na een kleine 20 minuten kwamen we op plaats van bestemming. Kyle naar binnen gebracht. Nog even wat uitleg aan Tammi gegeven, Kyle knuffel en weg (die het overigens allemaal wel best vond). Check.. 2e kind klaar. Warempel nog wat tijd over dus op weg naar de universiteit even bij de supermarkt gestopt en nog wat aanbiedingen gescoord. En dan eindelijk op weg naar college. Ben al een paar keer daar geweest dus weet wel waar het is maar ben tot nog toe alleen maar in het informatiegebouw geweest. De universiteit is eigenlijk een wijk op zich. Overal staan gebouwen (die geweldige namen hebben haha) en via voetpaden zijn ze met elkaar verbonden. Lekker cliche maar het ziet eruit zoals in de films. Als je over de voetpaden loopt zie je van alles en nog wat rondsjokken met rugzakken op hun rug. Van jonge barbie popjes, “stoere” (denken ze) sportknulletjes tot Jan bouwvakker of Piet (ik slaap normaal onder de brug)…. en ja hoor ik heb ze gezien, moeders (zelfs met kinders) dus al met al val ik helemaal niet buiten de boot. Vrij snel mijn lokaal gevonden waar ik moest zijn. Wat een binnenkomer. Mag meteen beginnen met “Introduction in Psychology” wat ik 3x per week krijg. Professor is een heerlijke (verstrooide) vent met de nodige humor dus dat maakt het al weer prettiger om er te zijn. Is wel meteen duidelijk in wat hij verwacht (ook fijn om te weten) en we krijgen meteen een “syllabus” (programma/agenda) waar alles van week tot week in staat uitgeschreven. Welke hoofstukken/informatie er per les gegeven worden. Wanneer je examens zijn (over 4 weken is de 1ste) en welke stof je waarvoor moet kennen. Erg prettig voor zo’n georganiseerde muts als ik. Ik hou van lijstjes en overzicht (voor degene die dat nog niet wisten) en had zelf allang een overzicht gemaakt van mijn klassen en alles wat er bij hoorde. Prettig als ik dan in de les een overzicht krijg wat er allemaal te doen staat. Volgens Cindy krijg je dit in alle lessen dus ik ben blij. Desalnietemin was het evengoed indrukwekkend. Ook al ken ik een goed woordje engels merk ik toch dat ik goed moet opletten (was uiteraard als een voorbeeldige student al vooraan gaan zitten) want het gaat snel. Als de professor los is praat hij erg snel en moet ik goed luisteren. Maar dat komt goed. Er zijn strikte regels in de klas over het wel en niet praten hahaha dus in principe horen we alleen hem dus kan ik me daar op focussen. Ik had alleen maar psychologie vandaag dus het was rustig beginnen. Ben benieuwd hoe de andere dagen zijn (die toch wat meer gevuld zijn). Maar mag niet klagen; maximale lesdag van 5 uur is niet echt veel dus moet te doen zijn. Nu nog de planning en organisatie er rondom heen soepel krijgen en we hebben het voor elkaar. Wordt vervolgd….