3 maal is scheepsrecht
Door: Wendy
Blijf op de hoogte en volg Wendy
06 Februari 2014 | Verenigde Staten, Waterloo
Allereerst sorry dat mijn vorige blog zo’n kleine lettertjes had. Ik zag dit ook nadat ik het geplaatst had. Normaal kun je dan rechts boven in de hoek de letters groter maken maar dat lukte niet. Dus naar de site gemaild wat hieraan te doen. Kreeg het antwoord terug dat hun het ook niet aan konden passen en het waarschijnlijk lag aan het feit dat ik een (te) lang verslag had geschreven. us met andere woorden: je (reis) avonturen mogen niet te uitgebreid zijn (aangezien het eigenlijk een site is voor reizigers om een blog op bij te houden.
Dus deze keer maar een korter blog (hoop ik). Zoals ik de vorige keer al vertelde, had ik niet het idee dat de fysio veel voor me deed. We hebben de zwembad therapie voortgezet en ik moet zeggen dat mijn lage rugpijn is verdwenen maar de stekende pijn uitstralend in mijn been niet. De therapeut had het liever andersom gezien (en ik ook). Lage rugpijn is vaak een spierenkwestie. Stekende uitstraling richting been is een zenuwenkwestie. Daarbij moest ik ook echt mijn pijnmedicatie blijven slikken. Had het een dag vergeten omdat ik bezig was met Skypen waardoor er 2 uur langer tussen de 2 slikmomenten zat en dat heb ik ook meteen geweten. Wel had ik mijn valium afgebouwd van 3 naar 1 per dag omdat ik er zo’n koppijn van kreeg en misselijk van werd. Nu hadden ze me wel gewaarschuwd dat beide medicatie die ik slikte erg verslavend werkte en er waarschijnlijk afkickverschijnselen zouden zijn. Nou dacht ik dat het wel mee zou vallen na 4 weken slikken. Nou dus niet. Heb 3 dagen het gevoel gehad dat mijn hoofd explodeerde dat ik bijna in staat was om maar weer terug naar 3 per dag te gaan. Dit toch maar niet gedaan en na die 3 dagen was mijn hoofdpijn en misselijkheid ook weg. Ook het gevoel dat je de hele dag vieze contactlenzen hebt (de valium gaf me namelijk een wazige blik) ging gelukkig weg. Maar uiteindelijk ben ik dus gisteren naar de chirurg terug geweest en zijn we tot de constatering gekomen dat de fysio dus niet gaat werken. Er was nog een optie om steroïden injecties te proberen maar gezien mijn eerder operaties dacht hij niet dat dit effect zou hebben bij mij. Dus het was aan mij te beslissen hoe nu verder. Hoezo is het aan mij vroeg ik. Er zijn geen andere opties dan opereren toch? Nee dat klopte maar het was aan mij om te beslissen of ik geopereerd wilde worden of niet. Nee zit niet echt te wachten op een operatie maar denk dat het zo ook niet verder gaat. A: Wil geen drug junkie worden B: Wil ook wel weer eens deelnemen aan de sociale wereld die buiten dit huis ligt en C: Denk dat A en B genoeg redenen zijn.
Dus alles wordt in werking gezet voor OK. Het wordt laparoscopisch gedaan. Hij heeft me foto’s laten zien hoe de procedure hier gedaan wordt want het is anders dan beide keren in Nederland. Misschien dat ze het tegenwoordig ook wel zo doen in Nederland wie weet. Er wordt een holle buis van 2 cm doorsnede in mijn rug gestoken en daar doorheen halen ze de uitstulpingen eruit. Hij had de MRI nogmaals bekeken en had zowel op L2-L3 als op L3-L4 een uitstulping gezien. De L3-L4 is waar ik de laatste keer aan geopereerd ben dus kon hij slecht zeggen of dit nog een overblijfsel was van die operatie of dat dit een nieuwe uitstulping was. De zenuwklachten die ik aangeef komen wel overeen met beknelling van de zenuw op beide punten. Maar hij kon beide uitstulpingen vanuit dezelfde incisie herstellen zodat ik niet 2 incisies kreeg (alsof dat nog uitmaakt als je al een 15 cm litteken op je onderrug hebt staan). Het is een 1 a 2 uur procedure die ik in principe “tussendoor” kan doen zegt ie er nog gezellig achteraan. Afhankelijk van hoe laat ik geopereerd mag ik naar huis. Als de OK ’s ochtends is mag ik ’s middags naar huis maar het was gebruikelijker dat deze procedures wat later op de dag werden uitgevoerd dus dan moest ik waarschijnlijk 1 nachtje blijven.
Maar alles werkt hier net iets anders dan in Nederland dus nu gaat er eerst een verzoek naar de verzekering of die akkoord gaan met OK. Zij hebben 14 dagen om hier antwoord op te geven. Volgens chirurg moest het geen probleem zijn want radioloog is erg duidelijk in zijn beschrijving van de uitstulpingen die de zenuwen afdrukken. Dan moet ik mijn huisarts nog zien (die moet ook officieel goedkeuring geven) en dan kan er gepland worden. Aangezien de arts zelf de laatste week van Februari op vakantie is, staat de voorlopige datum nu op 3 Maart. Dus nog een paar weekjes aanmodderen. En daarna hopen we maar dat het gezegde “Driemaal is scheepsrecht” ook klopt.
Dus deze keer maar een korter blog (hoop ik). Zoals ik de vorige keer al vertelde, had ik niet het idee dat de fysio veel voor me deed. We hebben de zwembad therapie voortgezet en ik moet zeggen dat mijn lage rugpijn is verdwenen maar de stekende pijn uitstralend in mijn been niet. De therapeut had het liever andersom gezien (en ik ook). Lage rugpijn is vaak een spierenkwestie. Stekende uitstraling richting been is een zenuwenkwestie. Daarbij moest ik ook echt mijn pijnmedicatie blijven slikken. Had het een dag vergeten omdat ik bezig was met Skypen waardoor er 2 uur langer tussen de 2 slikmomenten zat en dat heb ik ook meteen geweten. Wel had ik mijn valium afgebouwd van 3 naar 1 per dag omdat ik er zo’n koppijn van kreeg en misselijk van werd. Nu hadden ze me wel gewaarschuwd dat beide medicatie die ik slikte erg verslavend werkte en er waarschijnlijk afkickverschijnselen zouden zijn. Nou dacht ik dat het wel mee zou vallen na 4 weken slikken. Nou dus niet. Heb 3 dagen het gevoel gehad dat mijn hoofd explodeerde dat ik bijna in staat was om maar weer terug naar 3 per dag te gaan. Dit toch maar niet gedaan en na die 3 dagen was mijn hoofdpijn en misselijkheid ook weg. Ook het gevoel dat je de hele dag vieze contactlenzen hebt (de valium gaf me namelijk een wazige blik) ging gelukkig weg. Maar uiteindelijk ben ik dus gisteren naar de chirurg terug geweest en zijn we tot de constatering gekomen dat de fysio dus niet gaat werken. Er was nog een optie om steroïden injecties te proberen maar gezien mijn eerder operaties dacht hij niet dat dit effect zou hebben bij mij. Dus het was aan mij te beslissen hoe nu verder. Hoezo is het aan mij vroeg ik. Er zijn geen andere opties dan opereren toch? Nee dat klopte maar het was aan mij om te beslissen of ik geopereerd wilde worden of niet. Nee zit niet echt te wachten op een operatie maar denk dat het zo ook niet verder gaat. A: Wil geen drug junkie worden B: Wil ook wel weer eens deelnemen aan de sociale wereld die buiten dit huis ligt en C: Denk dat A en B genoeg redenen zijn.
Dus alles wordt in werking gezet voor OK. Het wordt laparoscopisch gedaan. Hij heeft me foto’s laten zien hoe de procedure hier gedaan wordt want het is anders dan beide keren in Nederland. Misschien dat ze het tegenwoordig ook wel zo doen in Nederland wie weet. Er wordt een holle buis van 2 cm doorsnede in mijn rug gestoken en daar doorheen halen ze de uitstulpingen eruit. Hij had de MRI nogmaals bekeken en had zowel op L2-L3 als op L3-L4 een uitstulping gezien. De L3-L4 is waar ik de laatste keer aan geopereerd ben dus kon hij slecht zeggen of dit nog een overblijfsel was van die operatie of dat dit een nieuwe uitstulping was. De zenuwklachten die ik aangeef komen wel overeen met beknelling van de zenuw op beide punten. Maar hij kon beide uitstulpingen vanuit dezelfde incisie herstellen zodat ik niet 2 incisies kreeg (alsof dat nog uitmaakt als je al een 15 cm litteken op je onderrug hebt staan). Het is een 1 a 2 uur procedure die ik in principe “tussendoor” kan doen zegt ie er nog gezellig achteraan. Afhankelijk van hoe laat ik geopereerd mag ik naar huis. Als de OK ’s ochtends is mag ik ’s middags naar huis maar het was gebruikelijker dat deze procedures wat later op de dag werden uitgevoerd dus dan moest ik waarschijnlijk 1 nachtje blijven.
Maar alles werkt hier net iets anders dan in Nederland dus nu gaat er eerst een verzoek naar de verzekering of die akkoord gaan met OK. Zij hebben 14 dagen om hier antwoord op te geven. Volgens chirurg moest het geen probleem zijn want radioloog is erg duidelijk in zijn beschrijving van de uitstulpingen die de zenuwen afdrukken. Dan moet ik mijn huisarts nog zien (die moet ook officieel goedkeuring geven) en dan kan er gepland worden. Aangezien de arts zelf de laatste week van Februari op vakantie is, staat de voorlopige datum nu op 3 Maart. Dus nog een paar weekjes aanmodderen. En daarna hopen we maar dat het gezegde “Driemaal is scheepsrecht” ook klopt.
-
06 Februari 2014 - 18:21
Wendy Sillekens:
Zie dat het lettertype wederom erg klein is. Snap niet waarom want verslag is toch echt niet zo lang als vorige keer. Sorry voor het ongemakkelijke lezen. -
06 Februari 2014 - 18:24
Yvonne Michielsen:
Ik help je mee hopen... Dan is het nog even volhouden en zou het in maart weer goed moeten komen! Ik zeg, op naar maart, gelukkig heeft februari maar 28 dagen! Sterkte en lieve groeten! -
06 Februari 2014 - 18:32
Yvette:
Goed te lezen. Erg vervelend dat je nu weer een operatie moet. Bah! Xxx -
06 Februari 2014 - 18:57
Dorothe:
Haai!
Balen dames! Hopelijk gaat het snel gebeuren Wendy (je kunt het maar weer gehad hebben ook al zit je er niet op te wachten natuurlijk en inderdaad zijn punt A en punt B genoeg redenen om het gewoon maar weer te ondergaan..........) en hopelijk is het herstel ook voorspoedig! Ik duim!
Trouwens kopieer en plak het in word en kan de letters zo groot maken als ik wil!
Geen doen die kleine lettertjes!
Groetjes Dorothé -
06 Februari 2014 - 19:00
Jan STEEGHS:
Jammer dat je onder het mes moet maar het is helaas niet anders. Je hebt wel het voordeel dat je misschien een nachtje mag overblijven en dat vindt iedereen wel éns leuk. De dag van de operatie is veel eerder dan dat je denkt. Zelfs drie dagen sneller deze maand. Heel veel sterkte en de groetjes aan Cindy en een knuffel voor de boy.s. Jan en Thea. -
06 Februari 2014 - 19:16
Sandra:
Hoi Wendy,
Balen dat de fysio niet heeft geholpen. En dat je nu toch geopereer moet worden. Het is nu nog even doorzetten, maar daarna is hopelijk de pijn wel weg. Nog een paar weken op je tanden bijten. Voor nu alvast weer heel veel beterschap. Zal duimen dat je zo snel mogelijk aan de beurt bent.
Hoe is met het weer. De kou al een beetje weg?
De groetjes voor jullie allemaal.
Sandra -
10 Februari 2014 - 14:15
Thea Van Der Sterren:
Hoi Wendy,
Ik had dit verhaal al gehoord van je mam, waarvoor dit ook super moeilijk is dat je zo ver weg bent in deze vervelende situatie!! Hopelijk geldt dit zeker voor jou, 3x is scheepsrecht, zeker zo positief als jij blijft denken KANJER!!!
Deze positieve instelling is hiervoor de beste medicijn en zal ervoor zorgen dat jullie gezinnetje eindelijk eens leuke dingen kunnen doen samen in de toekomst die komen gaat!!!
Heel veel sterkte met de operatie en de herstelperiode, alles kumpt zeker wer good!!!
Groetjes aan Cindy en de jongens.
Jo en Thea van der Sterren( vroegere babysit en krijg gym van mam) -
10 Februari 2014 - 23:18
Mendy:
Dat is weer mooi balen dus !! Daar zit je natuurlijk niet op te wachten.... en dan ook nog het nodige herstel vd operatie.... Had zo voor je gehoopt dat het nu anders te verhelpen was. Nog even een paar weekjes "uitzingen" dan maar. Volhouden hoor en hopelijk is dit ook echt de laatste keer dat je naar de OK moet. Succes ermee en natuurlijk beterschap voor jullie allemaal XXX -
15 Februari 2014 - 22:28
Jolanda:
Dag lieve Wendy, Cindy en boys,
Wat 'n berichten toch weer van de laatste tijd. Wendy, wat ontzettend balen dat je ook in Amerika weer aan het tobben bent gegaan met je rug.
Hopelijk kun je het redelijk uitzingen tot de operatiedatum en kun je daarna weer opbouwen naar beterschap en een stabiele situatie.
Ik blijf jullie volgen...
Lieve groeten !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
